ARAKONAK BELDESİ (GIRVAS)

TEL:  0426 722 11 14

TEl:   0 426 722 11 13

MAİL: bilgi@arakonak.bel.tr

Arakonak Beldesi 17 Aralık 1995 tarihinde belde olmuştur. Solhan ilçesinin tek beldesidir.

Gırvas, ismini kuzey doğusundaki Dızık Kalesi'nden almıştır. Zaza’ca da Gır, büyük dağ demektir, Vas ise yöre insanlarının eskiden sık sık kullandıkları VASMAN isminin kısaltılışı olarak düşünülmektedir.

Yani Vasın Tepesi anlamından gelmiş olabileceğine ihtimali yüksektir.

Solhan ilçesi sınırları dahilinde en büyük yerleşim yeri ve tek kasabasıdır.

ARAKONAK BELDEMİZE BAĞLI MAHALLE VE MUHTARLAR

TARİHİ

Kasaba ilk olarak Akkoyunlular zamanında şimdiki yerleşim yerinin kuzeyindeki Dızık Tepesinde bir kale ile birlikte köy olarak kurulmuş.

1473 yılında Akkoyunlular ve Osmanlılar arasında çıkan Otlukbeli Savaşı sırasında Osmanlı himayesine girdi.

Birinci Dünya Savaşına kadar köydeki Ermeni kökenli yurttaşlarla birlikte yıllarca kardeş gibi hayatlarını ikame eden halk, bu savaşın başlaması ve daha öncesine dayanan milliyetçilik hareketinin etkisi ile Ermeniler, savaş yıllarında zor durumdaki Osmanlı Devletine karşı Rusların kışkırtması ve desteği ile bir iskan edinme politikası izlemişler ancak bunda başarılı olamamışlardır.

Birinci Dünya Savaşı sırasında Rusların işgali karsısında halk güney illerine göç etmiştir. Ruslar Alopin yaylasını bir karargah merkezi haline getirmişlerdir.

Buna karşılık Genç ve Diyarbakır ilinin kuzeyine yerleşen halk milli birlikler oluşturarak çete savaşı yapmışlardır. Yorgun olan ordumuz Masalla Deresine yerleşince Rus ordusu kasabanın Qiban Düzlüğüne yerleşmişti.

Çevreyi çok iyi bilen yöre halkı 7. Tümenile birleşerek QUREHESIRAN denilen mevkide düşmanla karşılamışlar. Yapılan şiddetli çarpışmalar sonucu 7.

Tümeninden birkaç kişi kurtulabilmiştir.

1917 yılında Rusya da çıkan ihtilal yüzünden Rusların birliklerini geri çekmesi ile güney illerine göç eden halk savaştan sonra tekrar köye dönüp yerleşmişlerdir.

100 aileden ancak 17’si sağ olarak dönmüşler.

COĞRAFYA

Arakonak Beldesi; Bingöl ili merkezine 54, Solhan ilçesine 6 km. uzaklıktadır.

Doğuda; Muş iline bağlı Çengelli Köyü, kuzeyde; Karlıova ilçesi Bağlıisa Köyü, batıda; Solhan İlçesi ve Göksu Köyü, güneyde ise Şimşirpinar Köyü sınırı ile çevrili olup köyün güney bölgesinde yelesim yeri ile Qiban düzlüğü arasında karayolu geçmektedir. Beldenin yüzölçümü yaklaşık 165 km² dir.

Deniz seviyesinden 1620 mt. Yüksekliktedir.

İKLİM

Beldede Karasal iklim hüküm sürmektedir. Yazın sıcak ve kurak, Kış’ın soğuk ve kar yağışlı geçer. İlkbahar ve sonbaharda bol yağmur düşer.

Sıcaklık ortalama temmuz ayında 38° bulur.

Ocak ayında ise; 0-15 derecedir. Genelde yüksek dağlarla çevrili olan belde ilkbahar da ısınır. Ancak çevredeki dağların havası gündüz serin, gece soğuk geçer.

Genelde kuzey rüzgârları görülür. Kuzey rüzgârları kışın zaman zaman şiddetli fırtına seklinde eser.

NÜFUS VE EKONOMİ

Belde nüfusu 2000 Yılı Genel Nüfus Sayımına göre 3.656`dir. 2006 yılı itibariyle hane sayısı 445`dir. Nüfusun büyük çoğunluğu hayvancılıkla uğraşmaktadır.

Beldemizde tarıma elverişli alanlar da mevcuttur. Özellikle Qiban düzlüğü ve beldedeki araziler tarım için elverişli bir ortam sağlar.

Ancak halkın çoğunluğunun hayvancılıkla uğraşması nedeniyle bu araziler daha çok kış mevsimi için hayvanlara ot olarak kullanılmaktadır.

İlkbahar mevsimi ile birlikte halkın büyük çoğunluğu sadece kendi ihtiyaçlarını karşılaması için sebze ve meyve üretmektedir.

1990 yılından sonra bölgede yaşanan terör ortamı ve işsizlik nedeniyle büyük kentlere bir göç meydana gelmiştir.

Bursa, İstanbul, Mersin, Adana ve Osmaniye en çok göç edilen kentlerdir.

EĞİTİM VE KÜLTÜR

Beldede 1948 yılın da ahşap tipte halk ve devlet işbirliği ile bir derslikli ilkokul açılmış. 1949 yılında da öğretime başlanmış. 1986-1987 Eğitim ve Öğretim yılında da ortaokul açıldı.

8 yıllık temel eğitime geçilmesi ile İlköğretim Okulu olarak birleştirildi. IMKB tarafından yaptırılan 16 derslikli yeni ilköğretim okulu binası 2004-2005 Eğitim ve Öğretim döneminde açılarak halen bu binada öğrenime devam edilmektedir.

Beldede, kadınlar genellikle ayni model elbise giymekle beraber gelişen teknoloji ile beraber tüm Türkiye’de olduğu gibi çok renkli bir kültüre doğru gidildiği görülmektedir.

Yaşlı kadınlar da elbiselerin üzerine kuşak, başlarında yazma ve üzerine tekrar bir eşarp bağlarken orta yaş üzeri erkekler de ise poşu, küllah takma kültürü yaygındır.

Kadınlar genellikle ev işlerine, bostan ve bahçe islerine bakmaktadır.

Yine hayvancılıkla uğraşanların hayvanların sağılması gibi görevlerde bulunurlar. Her ne kadar erkek egemenliği ön planda tutulsa da, özellikle aileyi ilgilendiren konularda alınacak kararlarda kadınların da en az erkekler kadar etkin olduğu görülür.

Her şey karşılıklı sevgi ve saygı çerçevesinde yapılır...